Snick-Snack

Kiek, dor krüppt en lütten Snick

Een Hand is utstreckt, Wiesfinger un Middelfinger sünd en „V“. De annere Hand is en Fuust. Se warrt op den Arm afleggt un is dat Snickenhuus.

den Gaarnweg lang un kickt.

Wiesfinger un Middelfinger „kickt sik üm“

Dor süht se mi un warrt so bang,

Wies- un Middelfinger dreiht sik na den Speler

dat se sik gau verkrüppt.

„De Snick“ treckt de „Föhler“ in un verkrüppt sik ünner de annere Hand

„Mien Fründ, kumm ut dat Snickenhuus!

Ik do Di doch ok nix!“

De Speler kickt „sien Snick“ an.

Dor kümmt se ruut, is nich mehr bang.

De Snick kummt wedder ruut.

Dat güng jo doch recht fix!

Leve Lüüd,

düsse Siet is in de Johren kamen un warrt to‘n …. afstellt.

Bi Frogen rund üm Platt mellt Jo ok geern bi dat Lännerzentrum för Nedderdüütsch in Bremen:

Wi grööt vun Harten!