Klaus Groth: He sä mi so veel

He sä mi so veel un ik sä em keen Woort.
Un allens, wat ik sä, weer: Jehann ik mutt foort!

He sä mi vun Leev un vun Himmel un Eer.
He sä mi vun allens – ik weet nich mol mehr!

He sä mi so veel un ik sä em keen Woort.
Un allens wat ik sä, weer: Jehann, ik mutt foort!

He hool mi de Hannen un he beed mi so dull.
Ik schull em doch goot ween un of ik nich wull?

Ik weer je nich böös, ober sä doch keen Woort.
Un allens, wat ik sä, weer: Jehann ik mutt foort!

Nu sitt ik un denk un denk jümmer doran.
Mi dücht, ik müss seggt hebben: Geern, mien Jehann!

Un doch, kummt dat wedder, so segg ik keen Woort.
Un höllt he mi, segg ik: Jehann, ik mutt foort!